Ospitalean ere ikasten!

¡Aprendiendo en el hospital!

lunes, 23 de abril de 2012


Hay mucha clase de gente; está la gente amiga, la gente conocida, la gente familia... y dentro de todas esas clases están las que se dedican ha hacerte daño y hasta que no ven lo que han hecho no paran o incluso se sienten orgullosas de ello, también están las que se preocupan muchísimo por ti o las que simplemente están ai.

Quería dar las gracias a esas personas que se están preocupando por mi, ayudando y apoyando en todo momento, a las quienes están deseando verme fuera, pero verme bien, y a las cuales no se como agradecerles  lo que están haciendo por mi. Pero gracias de verdad.




Tina.

Fieraa!

Gutun hau idatzi nahi nizun, ez nuen idatzi nahi baizik eta behar nuen. Nire beharra da zure arnasa, eta orain ez naiz askea. Zu urruntzen zaren bakoitzean, bihotzan ziztatzen nauzu. Ez dakit zer den maitasuna beti beldurra eman dit, horregatik ez dizut esan nahi bihoz bihotzez maite zaitudala, ni aske sentitu behar naizelako aske nigan nozbait pentsatzeko eta sinizteko. Euskera beldurtzen nau,  horregatik gustuko daukat euskal kantak. Ez dauka zentzurik badakit baino... (Musu bakar batekin) "lauroba" dena esan didazu eman didazu eta ez dut gehiago behar. Musu polit bat, (musuka zintudan begiak itxita pelikuletako musu luzeak besala... "ze esatek") LAGUNTZA ORTOGRAFIAREKIN MESEDEZ!!