Ospitalean ere ikasten!

¡Aprendiendo en el hospital!

miércoles, 2 de mayo de 2012

Despedida

Ahora me da pena dejar todo esto, después de mes y medio aquí; que si me lo hubieran dicho al principio habría sido la persona más feliz del mundo, pero ahora...me da pena, aun teniendo miedo al alta y dándome mucha pena dejar todo, me voy, al igual que todos los que entramos aquí. Sé que ha llegado el momento de decir adiós a todas las enfermeras y auxiliares que me han estado apoyando, entendiendo y escuchando en todo momento, daba igual si fuera bueno o malo que siempre han estado ahí. Despedirme también de la profe, con la que he estado poco tiempo pero me ha ayudado mucho a encontrarme aunque no lo parezca, con la que me he reído y pasado muy buenos momentos y que una profesora así... no encontraré nunca! También echaré de menos a mis compañeros y compañeras con l@s que he hecho muy buena relación.


Y quiero que todos los que lean lo que yo he escrito sientas que estar aquí no ha sido tan malo como puede llegar a parecer o a pensar, que si estas aquí es por algo aunque tu no le encuentres sentido, que no merece la pena estar pasándolo mal en casa pudiendo estar bien o por lo menos mejor, que todos podemos salir de ello si nos lo proponemos, que puede que al principio no estés tan segur@ pero luego todo gira. Que yo te animo a seguir adelante! Que tú puedes.

Tina.

ETXETIK BIDALITAKO GOGOETA


Esaldi hori nik askotan esaten nion gaur gure artean ez dagoen lagun bati. Bera ere, ospitalean egon zen zenbait hilabetez eta bazuen berak niri askotan falta zitzaizkidan indarrak bertan egoteko. Beraz, esaldi hori ikusi eta berarekin gogoratzen nintzen, eta bera gogoratuz eta ateratzen zituen indarrak gogoan edukiz berarengatik eta ondoan nituenengatik aurrera egin behar nuela egiten nion gogor nire buruari.
Gainera, ez nengoen inoiz bakarrik; edozein momentutan nuelako norbait hitz egiteko, negar egiteko, barrezka aritzeko edo soilik, bakarrik ez nengoela gogorarazteko.
Nirekin esperientzia hau pasa duzuen guztioi milesker asko ikasi baitut zuengandik.
Beraz, bertan orain zauden guztioi esan nahi dizuedana da aurrera egiteko, etorkizun paregabe bat duzuelako bertatik ateratzean.
Ohartu orduko une hau ere, oroitzapen bilakatuko da.

UN INTERESANTE VÍDEO SOBRE EGIPTO

En el basurero de mi interior

¿Alguna vez has llegado a alguno de tus limites? Un BANG que te destroza el interior... da igual cual sea la causa... el caso es demacrarte por dentro asi sin mas... sin poder sentirte libre martilizandote una y otra vez por no poder alcanzar ni una meta establecida. No puedo, me rindo. Una noche sin dormir, una mañana amarga un sueño imposible... enjaulada en esta ricura "sarcasmo" de mundo... todo estan negro y pesimo que me muero no puedo necesito un buen beso que me transporte al cielo...  uno que parezca eterno... te necesito y no puedo, rectifico no debes ser mi unica preocupación, mas eso es lo que eres tu y solo tu lo sabes...