Ospitalean ere ikasten!

¡Aprendiendo en el hospital!

miércoles, 22 de febrero de 2012

MIS 3(4) PASITOS

Como todos, yo también voy a explicar cómo me gané mis pasitos :)

ya me dió la señorita MON un pasito antes y expliqué cómo lo logré y ahora explicaré los dos siguientes (o tres) :D
El pasito de las dos caras es porque como toodo el mundo tengo dias buenos y malos pero aqui, he comprendido que yo(Kuki) no es la de la cara triste, sino que kuki, como todos, también tiene sus dias malos.
El otro pasito con la pancarta de S.O.S es porque yo soy una de esas personas que nunca pide ayuda y a veces necesito que me ayuden, por eso me ha dado el pasito, para cuando esté mal y necesite ayuda, la gente que vea mas allá de mi tristeza, sepa que necesito ayuda :D

KUKIII

KUKI BADOA!!!!



Goizeko eguzki izpiek nire gelako txoko guztiak argitzen dituzte. Nire bihotza gutxinaka ere argituz doa eguzkiaren izpien argiaz. Nire arimaren indar joanak berriz ere bueltatu dira eta orain, inoiz baino gehiago borrokatzeko indarrez bustitzen naute. Gaur, otsailaren 22 den egun honetan, agur esateko ordua heldu zait, jada nire lekua ez dagoelako hemen, orain nire lekua kalean dago, eguneroko nire bizitzan, nire etxean, nire institutuan eta nire herrian. Gaur, otsailaren 22 den egun honetan, nire aurpegian aspaldidanik agertu ez den irribarre bat ageri da, lotsarik gabe ageri ere, harro. Gaur, nire begietan ez dago malkoen arrastorik, esperantza eta ilusioa besterik ez da ikusten nire begi marroi-berdeetan. Egia esan hemen egotea ez da gustukoa den zerbait, baina batzuetan beharrezkoa da, eta niri, asko lagundu dit nire estantziak. Beste era batera pentsatzen lagundu dit, gauzak beste era batera ikusten, eta arazo guztiei irtenbidea aurkitzen. Beste guztiak maitatu baino lehenago neure burua maitatzen erakutsi didate, bizitza bakarra dugula eta bizitako momentuak ez dagoela berriz bizitzerik, horregatik, irribarre batek mila hitz baino gehiago balio duela ikasi dut. Eta etorri nintzen ez bezala irribarre handi batekin noa etxera!